Kościół Najświętszej Maryi Panny Królowej w Lublińcu

Rodzajem inicjatywy zajął się ksiądz Henryk Schmidt, proboszcz parafii św. Mikołaja w Lublińcu, który zajął się adaptowaniem dawnej sali restauracyjnej na potrzeby nabożeństw. Właścicielką budynku i ofiarodawczynią w tym przedsięwzięciu była Maria Piechota. Główna sala restauracyjna została przekształcona w miejsce kultu, natomiast bufet i zaplecze stały się zakrystią.

Początkowo kaplica przyjęła wezwanie św. Elżbiety, co było związane z otrzymaniem figury tej świętej z kościoła garnizonowego Podwyższenia Krzyża Świętego w Lublińcu. Pierwsza msza odbyła się 26 grudnia 1940 roku, odprawiona przez księdza Schmidta. Dwa lata później, w 1942 roku, kaplica została poświęcona przez księdza prałata Franciszka Woźnicę, wikariusza generalnego diecezji katowickiej.

W 1951 roku rozpoczęto starania o budowę nowej świątyni, jednak z powodu organizowanych w Kokotku obozów harcerskich i kolonii dla dzieci oraz młodzieży, władze stanęły na przeszkodzie ich realizacji. W 1960 roku osiedlił się pierwszy stały duszpasterz – ksiądz Bolesław Kopiec, który rozpoczął prace remontowe, aby przystosować kaplicę do większych wymagań. Rozbudowana kaplica, po błogosławieństwie księdza dziekana Pawła Misia, zyskała wezwanie Najświętszej Maryi Panny Królowej. 16 maja 1980 roku kaplica zyskała status samodzielnej parafii. Od 2 lipca 2008 roku opiekę nad kaplicą sprawują oblaci.