Hans Lammers

---

Życiorys

Rodzina Lammersów zamieszkiwała w tej samej „Kamienicy pod śmiejącym się Matyjasem” przy ulicy Adama Mickiewicza 9 w Lublińcu, co rodzina Steinów. Córki Steinów, Róża (urodzona w 1883 roku w Lublińcu) oraz Edyta (urodzona w 1891 roku we Wrocławiu), w późniejszym czasie znalazły się w obozie KL Auschwitz-Birkenau. Po kilku latach spędzonych w Lublińcu obie rodziny przeprowadziły się do Wrocławia.

Hans Lammers był absolwentem niemieckiego gimnazjum w Pszczynie, a następnie kontynuował naukę na uniwersytetach we Wrocławiu i Heidelbergu. W 1912 roku rozpoczął pracę w sądzie okręgowym w Bytomiu. W czasie I wojny światowej wziął udział w walkach. Od 1921 roku związany był z ministerstwem spraw wewnętrznych.

W 1932 roku przystąpił do NSDAP, a od 1933 do 1945 roku pełnił kluczową rolę jako szef Kancelarii III Rzeszy. W 1933 roku objął stanowisko sekretarza stanu, a od 1937 roku był ministrem – szefem Kancelarii Rzeszy. Jako zaufany współpracownik kanclerza Rzeszy, Adolfa Hitlera, miał ogromny wpływ na sprawy cywilne w hitlerowskich Niemczech. W 1940 roku otrzymał stopień SS-Obergruppenführera.

Jako sprawny urzędnik najwyższego szczebla Lammers podejmował działania, które w świetle prawa międzynarodowego były uznawane za zbrodnicze. Odpowiadał za eksterminację narodów podbitych państw, a także za wysiedlanie ludności polskiej z terenów włączonych do Rzeszy oraz za kształtowanie polityki Hansa Franka w Generalnym Gubernatorstwie.

Hans Lammers został skazany przez Amerykański Trybunał Wojskowy w Norymberdze 11 kwietnia 1949 roku na 20 lat więzienia. Opuścił więzienie w Landsbergu w 1954 roku.

---

Oceń: Hans Lammers

---