Nadleśnictwo Lubliniec

---

Historia Nadleśnictwa

Nadleśnictwo Lubliniec, początkowo znane jako Państwowe Nadleśnictwo Czarny Las, lub czasami określane jako Nadleśnictwo Państwowe Czarnylas, zostało utworzone w 1912 roku. Jego powstanie było wynikiem sprzedaży dóbr rycerskich, a konkretnie Małych Droniowiczek, przez hrabiego Rogera von Scherr-Thossa Królewskiemu Pruskiemu Zarządowi Dóbr Leśnych. Obszar nadleśnictwa wynosił około 1 715 ha.

W 1922 roku, pod nową, polską administracją, powstało Nadleśnictwo, którego powierzchnia wzrosła do 4 182 ha, a pierwszym nadleśniczym tego obszaru został Teodor Kałka. W wyniku dalszych zmian, w 1945 roku, do nadleśnictwa dołączono lasy leśnictw Braszczok, Lubockie oraz Kochcice, które wcześniej były pod zarządem Spółki Akcyjnej Kochschütz Estates Limited London, należącej do hrabiego von Ballestrema. Wówczas powierzchnia dorosła do 6 797 ha.

W latach 1946–1949, w trakcie tyczenia granic, Nadleśnictwo przejęło lasy, które wcześniej należały do księcia Carla von Hohenlohe-Ingelfingen z Koszęcina. Ponadto w 1952 roku, miasto Lubliniec przekazało 1 242 ha własnych lasów. Zmiana siedziby w 1961 roku była również związana z nową nazwą – Nadleśnictwo Lubliniec.

W dniu 1 października 1972 roku, a w wyniku reorganizacji w Lasach Państwowych, do Nadleśnictwa Lubliniec przyłączono całkowicie byłe Nadleśnictwa: Dobrodzień (7 078 ha), Kośmidry (5 768 ha) oraz Patoka (5 073 ha). W tym samym czasie z nadleśnictwa wydzielono cztery północno-wschodnie leśnictwa, które zostały włączone do Nadleśnictwa Herby. W 1978 roku wybudowano nową siedzibę Nadleśnictwa przy ul. Myśliwskiej 1 w Lublińcu.

Kolejnymi nadleśniczymi, którzy pełnili funkcję w Nadleśnictwie Lubliniec (Czarny Las), byli m.in. Teodor Kałka (1922 r.), Jan Piper (1925 r.), Karol Siostrzonek (1926 r.), Bernard Kozak (1945 r.), Stefan Jurewicz (1949 r.), a także liczni inni, tacy jak Stanisław Karolczyk, Zygmunt Bober, Henryk Mazan, Bolesław Belof (1955 r.), Leszek Fucik (1958 r.), Kazimierz Walisko (1990 r.), Mirosław Brawer (1998 r.), Henryk Waga (2009 r.), Jurand Irlik (2010 r.) oraz Zbigniew Znojek (2015 r.).

Warunki geograficzno-przyrodnicze

Nadleśnictwo Lubliniec znajduje się na obszarze dwóch Krain Przyrodniczo-Leśnych: Śląskiej oraz Małopolskiej, w obrębie Dzielnic: Równiny Opolskiej oraz Wyżyny Woźnicko-Wieluńskiej. Teren nadleśnictwa wznosi się na wysokości od 210 m, w obniżeniu rzeki Liswarty, do 300 m n.p.m. w pobliżu wsi Lubsza. Rzeźba terenu została uformowana na skutek zlodowacenia środkowopolskiego, co można zauważyć w obecności piaszczystych gleb o różnych stopniach zbielicowania.

Klimat regionu charakteryzuje się następującymi parametrami:

• średnia roczna temperatura wynosi 8,3 °C,
• roczna suma opadów to 633 mm,
• długość okresu wegetacyjnego wynosi około 215 dni.

W tej okolicy dominują siedliska borowe, które zajmują około 87,3% obszaru. Przeważającymi gatunkami drzew są sosna zwyczajna, która stanowi 92,6%, brzoza brodawkowata – 2,2% oraz rodzime gatunki dębów – 1,5%. Przeciętna zasobność drzewostanów znajduje się na poziomie 272 m³/ha, średni wiek drzewostanów to 64 lata, a przyrost średnioroczny wynosi 6,79 m³/ha.

Region charakteryzuje się stosunkowo wysoką lesistością, która wynosi około 46%. W porównaniu do lesistości RDLP Katowice, która wynosi około 34%, obszar nadleśnictwa prezentuje się znacznie lepiej. Łączna powierzchnia terytorium nadleśnictwa wynosi około 520,68 km², z czego 21 590,43 ha to obszary związane z działalnością leśną. Na tym terenie znajduje się 13 leśnictw, które tworzą jeden obręb administracyjny, a są nimi:

• Bór – 1 512,43 ha,
• Ponoszów – 1 690,73 ha,
• Ciasna – 1 833,11 ha,
• Sieraków – 2 007,74 ha,
• Brzezinki – 1 861,75 ha,
• Rędziny – 1 939,87 ha,
• Wystrzyca – 1 284,27 ha,
• Łopian – 1 763,14 ha,
• Lubliniec – 1 612,41 ha,
• Łagiewniki – 1 706,74 ha,
• Kokotek – 1 811,01 ha,
• Solarinia – 1 522,05 ha,
• Koszwice – 1 609,25 ha.

Historia drzewostanów Nadleśnictwa Lubliniec obfituje w liczne trudności, które były spowodowane głównie przez pożary. Na przykład, w 1786 roku zniszczeniu uległo około 2 tys. ha, w 1921 roku – około 1 tys. ha, a w latach 1949, 1973 i 1983 łącznie około 300 ha lasów zostało zniszczonych. Ponadto, od lat 80. XX wieku, region borykał się także z gradacją szkodliwych owadów, w tym osnui gwiaździstej, która w latach 1985–1987 uszkodziła około 7 tys. ha lasu. W ciągu ostatnich dziesięciu lat zauważalny jest również wzrost uszkodzeń spowodowanych wiatrołomami oraz śniegołomami, a także problemami wywołanymi przez grzyby pasożytnicze i inne szkodniki.

Ochrona przyrody

Na obszarze Nadleśnictwa Lubliniec funkcjonują różnorodne formy ochrony przyrody, mające na celu zachowanie i ochronę lokalnych ekosystemów oraz unikatowych gatunków.

• 2 rezerwaty przyrody, które pełnią kluczową rolę w ochronie i zachowaniu bioróżnorodności:
• Cisy koło Sierakowa w Leśnictwie Sieraków o powierzchni 8,05 ha, powołany w 1957 roku,
• Łęg nad Młynówką w Leśnictwie Ponoszów, zajmujący 126,79 ha, stworzony w 2007 roku.
• 1 Park Krajobrazowy, Lasy nad Górną Liswartą, rozciągający się na obszarze 2 818,57 ha w Leśnictwach: Ponoszów i Ciasna,
• 1 obszar chronionego krajobrazu, Lasy Stobrawsko – Turawskie, w Leśnictwie Brzezinki o powierzchni 263,82 ha,
• 1 obszar Natura 2000, który obejmuje Łęgi w lasach na Liswartą w Leśnictwie Ponoszów o powierzchni 127,02 ha,
• 12 pomników przyrody, które mogą obejmować:
• 10 drzew, w tym 6 dębów szypułkowych, 2 buki pospolite, 1 wiąz szypułkowy oraz 1 jesion wyniosły,
• 1 grupę drzew, składającą się z 3 buków pospolitych,
• 1 głaz narzutowy, znajdujący się w Leśnictwie Sieraków.
• 1 użytek ekologiczny, Wydma Dziewcza Góra, w Leśnictwach Kokotek, Solarnia i Lubliniec o powierzchni 37,74 ha,
• Ochrona strefowa ptaków, obejmująca gatunki takie jak bocian czarny, bielik oraz włochatka.

Wszystkie te działania mają na celu nie tylko ochronę przyrody, ale również promowanie edukacji ekologicznej i świadomości wśród lokalnej społeczności.

---

Oceń: Nadleśnictwo Lubliniec

---